Nieco więcej na temat mikro, małych oraz średnich przedsiębiorców

W polskim ustawodawstwie funkcjonują małe, średnie oraz mikro przedsiębiorstwa. Różnią się one między sobą i warto wiedzieć o co dokładnie chodzi. Przechodząc jednak do szczegółów, mikroprzedsiębiorca to osoba, która zatrudnia nie więcej niż 10 pracowników. Oprócz tego uzyskiwany dochód także odgrywa bardzo ważną rolę. Przedsiębiorca nie może zarabiać więcej niż 2 miliony euro w ciągu roku, albo suma aktywów jego bilansu nie była większa niż 2 miliony euro.

W dalszej kolejności wyróżniamy małych przedsiębiorców, którzy zatrudniają nie więcej niż 50 pracowników. Oprócz tego ich roczny obrót netto ze sprzedanych dóbr, towarów i usług, a także wykonanych operacji finansowych nie był większy niż 10 milionów euro. Sytuacja jest taka sama w przypadku sumy aktywów jego bilansu, który wykonuje się na koniec roku. Jego wartość nie może być większa niż 10 milionów euro.

Ostatni omawiany dzisiaj rodzaj do średni przedsiębiorca. W jego przypadku ilość zatrudnionych osób nie może przekraczać 250 pracowników. Oprócz tego jego dochód w ciągu roku nie jest większy od 50 milionów euro. Z kolei, kiedy wziąć pod uwagę sumę aktywów nie przekracza ona 43 milionów euro. Dodatkowo nie jest on zarówno mikroprzedsiębiorca, jak i małym przedsiębiorcą.

Dodatkowe warunki charakterystyki przedsiębiorców

Oprócz wymienionych warunków, które wskazują na rodzaj przedsiębiorcy warto mieć na uwadze, że nie wystarczy spełnić jednego warunku. Ilość zatrudnionych pracowników odgrywa tak samo ważną rolę jak uzyskiwany w ciągu roku zysk. W przypadku, kiedy jeden z warunków zostanie przekroczony, przedsiębiorca w zupełnie automatyczny sposób zostaje zakwalifikowany do kategorii znajdującej się wyżej.

Kiedy mowa o rodzajach przedsiębiorców warto również zwrócić uwagę na pojęcie średniorocznego zatrudnienia. To jeden z podstawowych warunków bez którego nie sposób wykonać średniorocznego zatrudnienia. Wyznacza się go w przeliczeniu na pełne etaty. W trakcie obliczeń nie bierze się pod uwagę osób, które aktualnie przebywają na urlopach macierzyńskich, na urlopach ojcowskich i rodzicielskich. Nie liczy się również urlopów wychowawczych oraz osób, które pracują w celu przygotowania zawodowego (tak zwanej praktyki).

Średnioroczne zatrudnienie wyznacza się w przeliczeniu na pełne etaty. Nie trzeba korzystać z konkretnych zasad, gdyż prawo obowiązujące w naszym kraju daje przedsiębiorcom w tej kwestii wolną rękę. Jednakże wszyscy korzystają z następującego sposobu: osoby niepełnozatrudnione przelicza się na osoby pełnozatrudnione, a następnie przemnaża ilość pracowników przez wymiar oferowanych im etatów. Te nieskomplikowane działania umożliwią określenie jak przedstawia się średnioroczne zatrudnienie i na jego podstawie można wyznaczyć z jakim przedsiębiorcom mamy do czynienia.